Cada noite, cando o sol alcanzaba o cabo máis occidental de Galicia, a deusa exipcia do ceo, Nut, tragábao pouquiño a pouco. Logo, as estrelas danzaban e formaban un xigantesco remuíño de luces, capaz de abranguer o universo enteiro. Ao final, cada mañá, nos desertos máis orientais e afastados, a deusa do ceo daba luz ao sol no leste outra vez…
No hay comentarios:
Publicar un comentario