Din que contar historias é unha actividade parecida á arte. E a literatura é considerada como unha das artes máis perfectas porque utiliza as palabras, que son o medio máis recoñecido para expresar a beleza. A narrativa trata, precisamente, do xeito de contar historias dun xeito efectivo, interesante e, sobre todo, emocionante e fermoso. Non obstante, hoxe en día as historias non só cóntanse con palabras, senón especialmente con imaxes; e non só iso, senón con imaxes e sons. Así orixinouse unha nova categoría nas tecnoloxías da información e a comunicación, unha nova narrativa.
Contar historias é unha forma orixinal de ensino, como defende dende hai tempo Kieran Egan. Este é un método sinxelo pero poderoso para axudar aos alumnos a comprender o mundo complexo e confuso das súas experiencias, e para facilitar o seu desenvolvemento vital e temporal. Aínda que a narrativa non é algo novo, a idea de narración dixital en si mesma é algo novo, que forma parte do mundo actual.
Nos últimos 10 anos, máis ou menos, popularizáronse as cámaras dixitais e o software de edición, as ferramentas dixitais de creación e os medios de comunicación electrónicos. Moitos profesores animáronse a usar métodos relacionados coas novas tecnoloxías, e tamén aplicacións 2.0, para axudar aos alumnos a construír os seus propios coñecementos e ideas. Para, dese modo, saber presentar e compartir a aprendizaxe cunha maior eficacia. Un destes enfoques poderosos que pasou ao mundo educativo é a moderna a produción multimedia para elaborar contidos, é a denominada narrativa dixital ou digital storytelling.
Se o desexas, podes ler este artigo completo en Educa con TIC. Para iso, preme neste enlace.
No hay comentarios:
Publicar un comentario