O taboleiro fantástico

Imaxinemos que un conto non é máis que un armazón de diversos elementos. Entón, tamén poderiamos imaxinar un conto como unha cuadrícula construída a partir de catro columnas básicas: os personaxes, os lugares, os obxectos e as situacións problemáticas. Nese entramado especial, cada columna posúe un idéntico número de compartimentos.

Exemplo (CLIJ nº 158):

Así xa temos o taboleiro fantástico. Os seus compartimentos hai que enchelos cun vocabulario especial, con palabras que, dalgunha maneira, pertenzan ao universo dos contos. Poden ser termos narrativos da tradición e o imaxinario popular ou da litaratura infantil e xuvenil, e tamén provenientes da actualidade.

Material necesario:

• As fórmulas da marabilla
• As palabras poderosas
• O binomio simbólico

• Un cartel que recolla o vocabulario específico dos contos, e elaborado de forma colectiva na aula. Ese vocabulario será organizado nos catro elementos deste recurso, que acabamos de citar. Desa maneira, ao rematar o taboleiro fantástico, se os nenos e as nenas seleccionan un elemento de cada columna, poden inventar ducias e ducias de historias. Non hai ningún límite. En todo caso, para escribilas todo vai a depender dos procedementos narrativos que se propoñan.

Desenvolvemento:

Este taboleiro fantástico é un dos accesorios máxicos para xogar a inventar e escribir historias. A práctica actual irase mostrando, pouco a pouco, no noso blog de aula Escola de Ismaíl.